2000'ler de ilk yıllarda dünyayla enlem olarak, her ne kadar daha geç de olsa bilgisayar evlere girmeye başlamıştır. Bilişimin serüveni ekonomik anlamda da değişikliklerin olmasını sağlamıştır.
200'lerin ortasında artık her ticari işletmenin web adresinin olması zorunluluğu, marka patent hakları gibi bir çok yeni ve yabancısı olduğumuz şey hayatımıza girmeye başlamıştır..
Ve 2012, artık herkesin evinde bilgisayar internet vardır. İlkokul çocukları adeta doğar doğmaz bilgisayar kullanmaya başlamıştır. Sadece ödevler değil, bir çoğunun işi de bilgisayarlara, internete emanettir.
Böyle bir değişimi 10 - 12 yıla sığdırabilmeyi başarmış bir insanlık, şu kaldırımları sebep yapamadı? Paraları mı yoktu, zamanları mı yoktu yoksa önemsiz görüldüğü için mi..

***** ***** ***** ***** *****



Yılın ilk günleri her vakit yadsınmıştır. Şimdi sahiden 2012'de miyiz? 10 y?l evvel de şimdi 2002'mi yani? Diyorduk.. Çünkü insanlar bir çok şeyin değişmeden zamanın bu kadar hızla ilerlemesine mana veremiyor. Evet bende mana veremiyorum. Vakit hızla geçiyor ama bir çok şey yıllar öncesinin ezikliğinde, eskimişliğinde kalıyor. Bunu hak ediyorlar mı? 2012'de tekrar böyle mi devam edecek..

Üstü kapalı konuşmanın hiç konuşmamakla aynı şey olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden daha çok netleşmeden devam etmek istemiyorum. Şikayet ettiğim şey açıkça şu: NEDEN HALA KAMU ALANLARINDA ENGELLİLER İÇİN BİR ŞEY YAPILMIYOR? Sebep bu konuda ısrar ettikçe, sokaklarda daha çok engelli vatandaşımızı görmek istedikçe bunun önüne geçiliyor.. Engelleniyor. Dışarı çıkmaları da gerekmiyor, gri betonların içinde çalışırken mobeselerden görebilirler engellilerin sokaklarda olmadıklarını.. Çok çalışıyorlar ya.. Sokağa bakamıyorlar, bilmiyorlar ya..

Tüm milleti temsil edenler, emekli olanlar olmayanlar herkes durumdan görev çıkarmalıdır diye düşünüyorum. Meclis artık sokaklarda, belediyelerin yaptığı kaldırımlarda, halk binalarında, sinemalarda,cafelerde tekerlekli sandalyelerin destek almadan ilerleyebileceği rampalar yapmayı bir an evvel ciddiye almalı. 2012'deyiz, herkes inanıyor hissediyor en çok engelliler inanamıyor buna.. Çünkü en son ne vakit tek başına sinemaya gittiklerini hatırlamıyorlar, tek başına bakkala gidebildikleri veya devlet kurumunda bir işlerini tek başına halledebildikleri son günü anımsamıyorlar.. 2012'de bile hala yardımsız sokağa çıkamıyorlar. Çünkü sokaklar tehlikeli.. Gündüzleri bile!

Bu ayrımcılık dünyanın en katı ayrımcılıklarından biridir. Halk kurumlarının da hususi kurumların da, yani apartmanların tamamının da engelliler için rampalara sahip olmasını istiyoruz. Bu ayrımcılığa son vermek için 2012'de olmak utanç verse de, 2012 çok geç değil demek zor da olsa, artık bunun yapılmasını istiyoruz.

Daha 1990'lardamıyız *2002 de miyiz? Ne vakit 2012 oldu, hiç anlamadım.. Demenin serüveni bakın nasıl aka bir değişimi kapsıyor.*

90'lar da interneti etkin şekilde kullanmak, bilgisayar bilmek dü? idi. Bill Gates, 2000 lerden sonra her evde bir bilgisayar olacağını ve öğrencilerin ödevlerini bilgisayarlarda yapacağını açıklaması 90'ların sonuna denk gelir. İnanılacak bir şey değildir. Mümkün değildir..

2000'ler de ilk yıllarda dünyayla enlem olarak, her ne kadar daha geç de olsa bilgisayar evlere girmeye başlamıştır. Bilişimin serüveni ekonomik anlamda da değişikliklerin olmasını sağlamıştır.

200'lerin ortasında artık her ticari işletmenin web adresinin olması zorunluluğu, marka patent hakları gibi bir çok yeni ve yabancısı olduğumuz şey hayatımıza girmeye başlamıştır..

Ve 2012, artık herkesin evinde bilgisayar internet vardır. İlkokul çocukları adeta doğar doğmaz bilgisayar kullanmaya başlamıştır. Sadece ödevler değil, bir çoğunun işi de bilgisayarlara, internete emanettir.*

Böyle bir değişimi 10 - 12 yıla sığdırabilmeyi başarmış bir insanlık, şu kaldırımları sebep yapamadı? Paraları mı yoktu, zamanları mı yoktu yoksa önemsiz görüldüğü için mi..

Benim bir cevabım var! Bilinmiyor.. Bilmiyorlar. Engellileri sokakta görmedikçe, sunulan istatistikler kağıt üzerinde kaldıkça, bilmem kaç adet engelli var ve bu insanlar evlerinden dışarı çıkamıyorlar söylentisi şehir efsanesi etkisi yaptıkça da göremezler. Her ne olursa olsun sokağa çıkmak gerektiğini düşünüyorum. Tepkiyi, varlığımızı hissettirecek şekilde vermemiz gerektiğini düşünüyorum. Biz de varız dememizin, buradayız ve görün bizi demenin zamanının artık geldiğini düşünüyorum.

Sivil cemiyet örgütleri için daha çok destekçi olmalıyız. Engelli olmak, olmamak değil herkesin engelli bir yaşam için namzet olduğu gerçeğiyle devinim etmenin bilincini taşımak gerekiyor. Bu bilinci yaymak için, sokakta olmaya ve bu ayrımı yapanların dikkatini çekmeye var mısınız? 2012'de hiç olmadığı kadar kendimizi gösterelim. Sokağa her çıktığımızda, yaşadığımız sorunları resimlerle çekip T.B.M.M. de ki ulus vekillerinin maillerine gönderelim. En azından bunu yapalım, 2012 bizim de yılımız olsun!